De Struikrover vraagt niet om gedogen
Toen ik in 2013 begon met de Fruithof heb ik bij aanvang contact gezocht met de gemeente over mijn plannen. Wekenlang bleef het stil, waarna ik er maar eens achteraan belde. ‘Ja meneer, we zijn er mee bezig’, kreeg ik te horen. Nog weer een paar weken later kreeg ik te horen: ‘We konden niets bedenken om tegen te zijn, dus u kunt het gaan doen’.
Vanaf die glorieuze start zet ik bij voorkeur in op gedogen. Ik zorg ervoor dat ik zo min mogelijk overlast veroorzaak, probeer bij te dragen aan een aantrekkelijke leefomgeving, stel mijn tuin open voor bezoekers en zorg er voor dat de tuin past in het landschap.
En ondertussen krijgt de Fruithof steeds meer vorm. Een voorbeeld hiervan is de verkoopunit bij de ingang van de Fruithof. Deze heb ik zelf gebouwd op een verplaatsbaar ijzeren frame. Daar heb ik inderdaad geen vergunning voor aangevraagd. Liever besteed ik mijn tijd aan het bouwen en mijn geld aan mooie (houten) bouwmaterialen. De onzekerheid van een mogelijke verordening draag ik zelf. Immers, gedogen – daar vraag je niet om. Daarmee zou je de verantwoordelijkheid namelijk alsnog bij iemand anders leggen. En dat heeft een struikrover niet nodig…
